De lesbrieven helpen leerlingen van groep 8 en het voortgezet onderwijs in Urk, Noordoostpolder en Kampen om met het verhaal van de dienstmeisjes aan de slag te gaan. “Jongeren zullen zich geïnspireerd voelen door het feit dat vrouwen op jonge leeftijd ver van huis woonden en werkten en actief bijdroegen aan de Urker economie,” aldus Baarssen en De Vries.
Onderbelichte geschiedenis
Over de Urker dienstmeisjes was tot voor kort weinig geschreven. Het verhaal bleek echter na de publicatie van ‘1001 dienstmeisjes’ door Stichting Urker Uitgaven enorm te leven. De zoektocht in Nederlandse archieven leverde ruim duizend namen op. De meerderheid van de Urker meisjes die de lagere school doorliep werd dienstbode; ze werkten bij Noord-Hollandse boeren, in kinderkoloniehuizen, bij Amsterdamse Joden of in andere plekken in Nederland. Een derde trouwde elders en bleef ‘aan de wal’ wonen.
“Vrouwen maakten lang geen geschiedenis en dat geldt ook voor Urker vrouwen. We vinden het belangrijk dat dit stukje verleden extra aandacht krijgt. Het verhaal spreekt sterk tot de verbeelding: het verbindt verschillende klassen in de samenleving en vertelt een ‘verborgen’, binnenshuis verhaal over armoede en rijkdom, macht en onmacht, maar ook genegenheid en liefde”, aldus Baarssen en De Vries.
Het project wordt uitgevoerd door Stichting Erfgoed Urk (in 2019 samengegaan met Stichting Urker Uitgaven), in samenwerking met Museum Schokland, Het wordt ondersteund door het Prins Bernard Cultuurfonds en de Gemeente Urk.
Fotoverantwoording:
– Dienstmeisjes krijgen thee aangeboden terwijl ze aardappels schillen in een koloniehuis (maker onbekend)
– Marretje en Trui Koffeman laten zich portretteren als ze als dienstmeisjes in Amsterdam werken (collectie Iede Hoorn)