Ook bewerkte en publiceerde Meindert ‘Het vissersleven van Jan de Boer’, de gebundelde herinneringen van zijn vader, Grote Jan, een bekend visserman. Hij publiceert regelmatig in het Urker Volksleven van de Vrienden van Urk.
Meinderts interesse begon toen hij op 14-jarige leeftijd als opstappertje meevoer op de kotter en een ‘klikklakcameraatje’ kreeg. Hij begon schepen te fotograferen. Toen hij later samen met meester Tromp de Vries in de kerkenraad zat stimuleerde die hem om alle schepen te documenteren. “Bij Stichting Urker Uitgaven hebben wij die kennis niet, dus we moeten het van mensen als jou hebben,” zei hij.
Meindert schreef de gegevens uit het landelijk visserijregister (bijgehouden vanaf 1912) en het plaatselijke register (bijgehouden vanaf 1882) over. Daarnaast bezocht hij vaak het Visserijmuseum in Vlaardingen. Hij liet zijn eerste boek zelf drukken, in een oplage van 500 exemplaren. Het tweede boek werd uitgegeven door Visserijbelangen.
Meindert heeft inmiddels 20 ordners vol geschreven en met twee vingers getypt. Als vrijwilliger van het museum heeft hij daar ook een visserijregister aangelegd. Meindert werkt nu aan een overzicht van de zeilende en later gemechaniseerde Zuiderzeebotters. Dat laatste is een lastige taak omdat dit ver in de tijd teruggaat.
Meindert en zijn vrouw Jannie Koffeman verhuisden een paar jaar geleden van Tollebeek naar een appartement achter Het Dok. Van hieruit bezoekt hij de visserijbox, het museum en de haven. “Ik ben een chaoot en digibeet maar beleef veel plezier aan mijn schepenonderzoek. Ik ben er elke dag mee bezig”, zegt Meindert.